dag 2 Tomar - Coïmbra

vroeg naar bed, maar onrustig.

midden in de nacht luik boven ond hoofd dichtgedaan, want de kou viel op ons.

gelukkig twee fleecedekens mee, dat hielp.

dekbed ( dik) thuisgelaten, misschien iets tss de twee nodig.

wakker gelegen van het feit dat onze huishoudaccu het niet meer deed.

koelkast uitgevallen, geen water en ook geen toilet doorspoelen🥺

toch een camperservice gevonden ten noordoosten van Coimbra.

na bezoek aan convento de Christo ernaartoe gereden.

wat een gebouw zeg.

zowel Bathalha als Tomar heb ik ooit bezocht. Misschien herinnert Michiel er zich nog iets van.

Bij mij duurde het een tijdje voor het terugkwam. Het gebouw wel, maar de omgeving helaas niet. Tè lang geleden. En dan vervagen de die dingen nu éénmaal.

we hebben Coïmbra dan maar links laten liggen. andere keer misschien.

twee uur rijden naar het servicepoint. Gelukkig ‘s morgens eerst gebeld en een afspraak gemaakt.

de weg ernaar, door het natuurpark met smalle slingerende wegen. Heel mooi.

Ter plekke aangekomen vriendelijk onthaald door een Hollands koppeldie er permanent wonen, en de camperservice runnen, als hobby.

Nerderland achter zich gelaten en hier gesetteld. Werk genoeg, want is zo wat  de enige die verschijnt op Google search, camperservice Portugal.

Probleem uitgelegd. Wat zoeken naar de plaatsing van  deze batterij. Ik had al op internet gezocht, helaas niet gevonden. 
geen probleem voor deze man, na wat speurwerk gevonden.

batterij idd stuk. bleek dus een gewone auto batterij  te zijn die, zoals vroeger, geregeldmoest nagekeken worden op waterinhoud. Archaïsch, dopje losschroeven, beetje water( gedistilleerd )   Weet ik van vroeger.!

enfin man had ( gelukkig) er nog eentje staan, waarschijnlijk zegt  ie dat altijd, 

maar goed we zijn geholpen, geschrokken van het schappelijk prijsje.

nog wat raad meegekregen voor schokdempers, zonnepanelen enz. Commersantje, dat wel.

kregen nog een plaats aangeboden op een nabijgelegen camping, kennissen van hun.

We zij niet ingegaan op zijn voorstel en onmiddellijk doorgereden naar een heel eind verder op. 
dat werd dan Ciudad Rodrigo. Heerlijk tussen de bomen aan een riviertje. En rustig, je kan er de sterren horen ronken, als ik het niet doe tenminste….
Eens aangekomen, tafel en stoelen buiten, luifel open gerold en tijd voor een aperitiefje.

welverdiend.

nog even een wandeling gemaakt tot in het stadje.